In Guyana is het traditie om met Pasen te gaan vliegeren. Op paasmaandag had een collega van Drew een auto geregeld, zodat we met nog twee andere vrienden, naar Berbice konden gaan. Dat is zo'n twee uur rijden van Georgetown. In Berbice zijn op het strand allemaal vliegerwedstrijden tijdens Pasen. 's Ochtends rond een uurtje of negen, kwam de collega ons ophalen en vertrokken we met onze vliegers naar Berbice. Onderweg begon de kilometerteller rare dansjes te doen, maar ach, waar heb je die nou helemaal voor nodig? Wat vervelender was, was dat na een uurtje rijden de temperatuur van de motor wel erg snel op liep. Gelukkig vonden we al snel een monteur, die de koelvloeistof kon bijvullen zodra de motor wat was afgekoeld. Na iets meer dan een uur wachten, konden we weer vertrekken. Nu in een iets rustiger tempo, maar met goede moed weer verder naar Berbice. Onderweg stopten we even om wat foto's te maken en tijdens het afremmen, hoorden we een raar geluid, alsof we een lekke band hadden. Na controle van de banden, bleken die nog allemaal prima in orde. We hadden echter wel een ander probleempje gevonden... drie van de vier bouten van een van de voorwielen, waren afgebroken. De band werd nog met een resterende bout op z'n plaats gehouden. De auto werd in een tuin geparkeerd, de vliegers eruit gehaald en toen moesten we wachten.. En wachten ... tot er een mini bus langskwam, waar genoeg plek was voor ons. Dat duurde even. En toen we net besloten hadden (na ruim 2 uur wachten) naar Georgetown terug te gaan, kwam er een busje waar nog, met wat goede wil, genoeg plek was voor ons. Ietsje later dan verwacht, kwamen we dan uiteindelijk toch aan in Berbice. Snel de vliegers de lucht in en na een half uurtje weer op weg terug naar huis, want de volgende dag moesten Drew en ik al vroeg vertrekken voor de hike naar Kaieteur.