Georgetown en Mashramani

Half februari ben ik, eerder dan gepland, weer naar Georgetown gekomen. Ik ben bijna een week eerder naar GT gekomen, omdat Joy, onze nieuwe huisgenote, ziek werd en naar het ziekenhuis moest. De reden van mijn plotselinge vertrek naar GT was dus niet zo leuk, maar ik was blij weer even uit Moruca weg te zijn. Met Joy gaat het overigens weer een stuk beter en zij kan na bijna twee weken GT ook weer terug naar ‘huis'.

We zijn dit keer zo lang in GT, omdat we een workshop hadden en een VSO forum. Voor zo'n VSO forum worden alle VSO-ers in Guyana naar GT gehaald om de plannen voor het komende jaar te bespreken. Aangezien de structuur binnen VSO Guyana dit jaar gaat veranderen, was er veel te bespreken. Een van de wijzigingen is dat het programma Educatie uit het programma wordt geschrapt. Tijdens het forum hebben we dan ook goed gekeken op welke gebieden er toch binnen andere werkzaamheden gewerkt kan worden aan het onderwijs.

Na het forum, waren alle vso medewerkers en vrijwilligers uitgenodigd voor een avondje uit. Dit was erg gezellig en een goede manier om iedereen beter te leren kennen.

Het is nu Mashramani, de mensen vieren hierop de dag van de republiek. Dit jaar is het thema: 'Mashin' with pride - keepin' we traditions alive'.Dit doen ze onder andere met een grote parade door de stad. De afgelopen weken hebben de scholen in de regio al wedstrijden gehad om te bepalen wie er mee mag doen met de mash voor kinderen in GT. In Moruca hadden ze wedstrijden in voordragen van gedichten, zingen en kostuums. Afgelopen weekend was kinder mash in GT. De kinderen zijn verkleed en dansen door de straten van GT. Het heeft veel weg van carnaval. Ook enkele kinderen uit Moruca waren in GT. Anna en ik heb geholpen met het dragen van flessen water, zodat de kinderen (en leerkrachten) onderweg genoeg konden drinken.

Tijdens de weken voor mashramai is er in GT van alles te doen. Zo ben ik afgelopen weekend met Drew naar de soca-competitie geweest, dit is een zangwedstrijd. Het was erg gezellig en erg druk. De volgende dag zijn we naar een steelpan competitie voor scholen geweest. Echt ongelooflijk wat die kinderen daar laten horen. Erg indrukwekkend.

De ‘volwassen' mashramani is een stuk groter dan de kinder mash. Er reden grote wagens met muziek mee en de verschillende praalwagens en daar omheen dansende mensen.