Ik zal beginnen met te vertellen dat de plek waar ik woon Kumaka heet. Santa Rosa is aan de andere kant de rivier Moruca. Deze twee plaatsen plus nog een heleboel omliggende plaatsen tezamen noemen ze Moruca.

De eerste dagen in Kumaka heb ik niet veel hoeven doen. Een beetje de omgeving verkennen, relaxen en verder niets. Afgelopen maandag heb ik me voor het eerst moeten melden voor het werk. Na een gesprek met de DEO(District Education Officer) Mister Nigel ben ik weinig te weten gekomen over mijn werkzaamheden. Ik zal moeten wachten tot we naar Mabaruma zijn geweest. Daar gaan we de 12^e september naar toe. Tot die tijd help ik Anna in het LRC (Learning Resource Center ) Moruca. Het centrum is nog niet open. We zijn nu bezig om het klaar te maken voor de opening in oktober. Anna is alle boeken aan het nummeren en aan het invoeren in de computer. Ik moet dan stempels in de boeken zetten, een klein envelopje erin plakken. Daarna op een strookje papier hetzelfde nummer zetten, de titel van het boek schrijven en daarna dit strookje in het envelopje in het boek te stoppen. Het is nu inmiddels vrijdag en ik kan je zeggen dat de verveling enigszins begint toe te slaan.

Tijdens mijn wandeling door het dorp heb ik bij de missie Father Ruben ontmoet. Na een gesprekje met hem, nodigde hij mij uit om dinsdag mee te gaan naar Parakeese. In Parakeese woont een meisje dat niet kan horen. Ik kreeg van mister Nigel toestemming dus ben ik afgelopen dinsdag met de boot naar Parakeese geweest. Die boottocht was echt geweldig mooi. Helaas is Parakeese dichtbij en waren we er binnen het uur. In Parakeese ging father Naar de kerk om les te geven. Ik ben door een van de dorpsbewoners naar het huis van dat dove meisje gebracht. Daar hoorde ik dat dit meisje Leona heet. Leona is een meisje van 10 jaar oud. Zij is nog nooit naar school geweest. Haar zus heeft haar het abc leren schrijven. Moeder zou het heel fijn vinden als Leona naar school zou kunnen en ook Leona wil niets liever. Ik heb beloofd terug te komen en te kijken naar de verschillende mogelijkheden. Daarna moesten we al snel terug, want het begon donker te worden. En ik moet zeggen ik was op de heenweg al niet echt gecharmeerd van de stuurkunsten van father Ruben, maar in het donker is het nog beroerder. Gelukkig is de tocht ook in het donker prachtig. Ik zal een aantal foto's toe voegen van de reis.